บุตรชายที่ทรงสัญญาให้กับนบีอิบรอฮีมและซารอฮ์
1 พระผู้เป็นเจ้าทรงปรากฏแก่นบีอิบรอฮีมที่หมู่ต้นโอ๊ก1ของมัมเร ขณะที่ท่านนั่งอยู่ที่ประตูเต็นท์เวลาแดดร้อน 2 ท่านเงยหน้าขึ้นมองดู เห็นชายสามคนยืนอยู่ข้างหน้าท่าน2 เมื่อท่านเห็นพวกเขา ท่านก็วิ่งจากประตูเต็นท์ไปต้อนรับพวกเขา โน้มตัวลงถึงดิน 3 พูดว่า “เจ้านายของบ่าว ถ้าบ่าวเป็นที่โปรดปรานในสายตาของท่าน ขออย่าผ่านบ่าวของท่านไปเสีย 4 บ่าวจะให้คนเอาน้ำมานิดหน่อยให้ท่านล้างเท้า และพักใต้ต้นไม้ 5 บ่าวจะไปเอาขนมปังหน่อยหนึ่งมาให้ ท่านจะได้พักผ่อนหย่อนใจเสียก่อน แล้วจึงค่อยเดินทางต่อไป ไหนๆ ท่านก็มายังบ่าวของพวกท่านแล้ว” พวกเขาจึงว่า “ทำตามที่เจ้ากล่าวนี้เถิด” 6 นบีอิบรอฮีมรีบเข้าไปในเต็นท์หานางซารอฮ์ กล่าวว่า “เร็วๆ หน่อย เอาแป้งอย่างดีสามถังนวดแล้วทำขนม” 7 แล้วนบีอิบรอฮีมวิ่งไปที่ฝูงสัตว์ เอาลูกโคตัวหนึ่ง ยังอ่อนและดี มอบให้คนใช้รีบทำเป็นอาหาร 8 ท่านเอาเนย น้ำนมและลูกโคที่เขาทำไว้แล้วนั้นมาวางต่อหน้าพวกเขา และท่านยืนอยู่ข้างพวกเขาที่ใต้ต้นไม้ เมื่อพวกเขารับประทาน
9 พวกเขาถามท่านว่า “ซารอฮ์ภรรยาของเจ้าอยู่ที่ไหน?” ท่านตอบว่า “นางอยู่ในเต็นท์” 10 หนึ่งในสามท่านกล่าวว่า “ในฤดูนี้ปีหน้าเราจะกลับมาหาเจ้าอีกแน่นอน ซารอฮ์ภรรยาของเจ้าจะมีบุตรชายคนหนึ่ง”3 นางซารอฮ์ฟังอยู่ที่ประตูเต็นท์ข้างหลังท่าน 11 ฝ่ายนบีอิบรอฮีมและซารอฮ์นั้นชราแล้ว และประจำเดือนของซารอฮ์ก็หมดไปแล้ว 12 นางซารอฮ์ก็หัวเราะในใจ กล่าวว่า “ในเมื่อฉันแก่แล้ว สามี4ของฉัน5ก็แก่แล้ว ฉันยังจะมีความยินดีอย่างนี้อีกหรือ?” 13 พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับนบีอิบรอฮีมว่า “ทำไมนางซารอฮ์หัวเราะ? และกล่าวว่า ‘ฉันแก่แล้ว จะคลอดบุตรชายจริงๆ หรือ?’ 14 มีสิ่งใดอัศจรรย์เกินที่พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำได้6 พอถึงเวลากำหนดเราจะกลับมาหาเจ้า ฤดูนี้ปีหน้า ซารอฮ์จะมีบุตรชายคนหนึ่ง” 15 แต่นางซารอฮ์ปฏิเสธว่า “บ่าวไม่ได้หัวเราะ” เพราะนางกลัว พระองค์ทรงบอกว่า “อย่าเลย เจ้าหัวเราะจริงๆ”
นบีอิบรอฮีมวิงวอนเพื่อเมืองโสโดม
16 แล้วบุรุษเหล่านั้นก็ลุกออกจากที่นั่น มองไปทางเมืองโสโดม และนบีอิบรอฮีมก็เดินไปส่งพวกเขา 17 พระผู้เป็นเจ้าทรงบอกว่า “เราจะซ่อนสิ่งซึ่งเราจะทำนั้นไม่ให้อิบรอฮีมรู้หรือ? 18 แน่ทีเดียวอิบรอฮีมจะเป็นประชาชาติใหญ่โตและมีกำลังมาก และประชาชาติทั้งหมดในแผ่นดินจะได้รับพรก็เพราะเขา 19 เพราะเราเลือก7เขาแล้ว เพื่อเขาจะได้กำชับลูกหลาน และครอบครัวที่สืบต่อมาของเขา ให้รักษาทางของพระผู้เป็นเจ้า ให้ทำความชอบธรรมและความยุติธรรม เพื่อพระผู้เป็นเจ้าจะประทานแก่อิบรอฮีม ตามที่พระองค์ทรงบอกไว้แก่เขา” 20 พระผู้เป็นเจ้าทรงบอกว่า “เสียงร้องกล่าวโทษเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์นั้นดังเหลือเกิน และบาปของเขาก็หนักมาก 21 เราจะลงไปดูว่าพวกเขาทำผิดจริงตามคำร้องที่มาถึงเรานั้นหรือไม่ ถ้าไม่ เราก็จะรู้”
22 บุรุษเหล่านั้นจึงหันไปจากที่นั่นเดินไปยังเมืองโสโดม แต่นบีอิบรอฮีมยังยืนเฝ้าพระผู้เป็นเจ้า8 23 นบีอิบรอฮีมเข้ามาใกล้ ถามว่า “พระองค์จะทรงทำลายผู้ชอบธรรมพร้อมกับคนชั่วหรือ? 24 สมมุติว่ามีคนชอบธรรมห้าสิบคนอยู่ในเมืองนั้น พระองค์จะยังทรงทำลายเมืองนั้น ไม่ทรงละเว้นเพราะเห็นแก่คนชอบธรรมห้าสิบคนที่อยู่ในเมืองนั้นหรือ? 25 ขอพระองค์อย่าทรงคิดทำเช่นนี้เลย อย่าทรงคิดที่จะฆ่าคนชอบธรรมพร้อมกับคนชั่ว ทำกับคนชอบธรรมอย่างเดียวกับคนชั่ว ขอพระองค์อย่าทรงทำเช่นนั้นเลย พระองค์ผู้พิพากษาสากลโลกจะไม่ทรงทำสิ่งที่ยุติธรรมหรือ?” 26 พระผู้เป็นเจ้าทรงบอกว่า “ที่โสโดมถ้าเราพบคนชอบธรรมในเมืองห้าสิบคน เราจะละเว้นเมืองนั้นทั้งเมืองเพราะเห็นแก่พวกเขา” 27 นบีอิบรอฮีมตอบว่า “ขอทรงยกโทษที่บ่าวบังอาจถามองค์เจ้านาย บ่าวผู้เป็นเพียงผงคลีและขี้เถ้า 28 สมมุติว่าในห้าสิบคนนั้นขาดไปห้าคน พระองค์จะยังทรงทำลายเมืองนั้นทั้งเมืองเพราะขาดห้าคนหรือ?” และพระองค์ทรงบอกว่า “เราจะไม่ทำลาย ถ้าเราพบคนชอบธรรมสี่สิบห้าคนที่นั่น” 29 ท่านก็ถามพระองค์อีกว่า “สมมุติว่าพระองค์ทรงพบสี่สิบคนที่นั่น” พระองค์ก็ทรงตอบว่า “เราจะไม่ทำเพราะเห็นแก่สี่สิบคนนั้น” 30 ท่านจึงถามว่า “ขอองค์เจ้านายอย่าทรงโกรธเลย บ่าวจะขอถามอีก สมมุติพระองค์ทรงพบเพียงสามสิบคนที่นั่น” พระองค์ทรงตอบว่า “เราจะไม่ทำ ถ้าเราพบสามสิบคนที่นั่น” 31 ท่านถามอีกว่า “ขอทรงยกโทษที่บ่าวบังอาจถามต่อองค์เจ้านายอีก สมมุติว่าทรงพบยี่สิบคนที่นั่น” พระองค์ทรงตอบว่า “เราจะไม่ทำลายเพราะเห็นแก่ยี่สิบคนนั้น” 32 ท่านถามว่า “ขอองค์เจ้านายอย่าทรงโกรธเลย บ่าวขอถามอีกครั้งนี้ครั้งเดียว สมมุติว่า ทรงพบเพียงสิบคนที่นั่น” พระองค์ทรงตอบว่า “เราจะไม่ทำลายเพราะเห็นแก่สิบคนนั้น” 33 เมื่อพระผู้เป็นเจ้าทรงพูดกับนบีอิบรอฮีมจบลงแล้ว พระองค์ก็ทรงจากไป ส่วนนบีอิบรอฮีมก็กลับไปที่ของท่าน
1ดูเชิงอรรถ ปฐก.12:6
2ฮบ.13:2
3รม.9:9
4ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เจ้านาย
5 1 ปต.3:6
6ลก.1:37
7ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า รู้จัก
8แต่นบีอิรอฮีม...พระผู้เป็นเจ้า สำเนาโบราณบางฉบับว่า แต่พระผู้เป็นเจ้าทรงยืนอยู่กับนบีอิบรอฮีม
