นบียะอฺกูบพบเอซาว
1 นบียะอฺกูบเงยหน้าขึ้นดู ก็เห็นเอซาวกำลังมาพร้อมกับชาย 400 คน นบียะอฺกูบจึงแบ่งลูกๆ ให้เลอาห์ ราเชลและสาวใช้ทั้งสอง 2 เขาให้สาวใช้กับลูกๆ อยู่ข้างหน้า ถัดมาเลอาห์กับลูกๆ ส่วนราเชลกับนบียูสุฟอยู่ท้ายสุด 3 ตัวเขาเองเดินออกหน้าไปก่อน โน้มตัวลงถึงดินเจ็ดครั้ง จนเข้ามาใกล้พี่ชายของเขา
4 แต่เอซาววิ่งออกไปต้อนรับ กอดและซบหน้าลงที่คอจุบท่าน ต่างก็ร้องไห้ 5 เมื่อเอซาวเงยหน้าขึ้นแลเห็นพวกผู้หญิงกับลูกๆ จึงถามว่า “คนเหล่านี้ที่อยู่กับเจ้าคือใคร?” นบียะอฺกูบตอบว่า “คือลูกๆ ที่อัลลอฮฺประทานแก่บ่าวของท่าน” 6 แล้วสาวใช้ทั้งสองคนกับลูกๆ ก็เข้ามาใกล้และโน้มตัวลงถึงดิน 7 เลอาห์กับลูกๆ ของนางก็เข้ามาใกล้ด้วยและโน้มตัวลงถึงดิน ที่สุดนบียูสุฟและราเชลก็เข้ามาใกล้และโน้มตัวลงถึงดิน 8 เอซาวถามว่า “ผู้คนและฝูงสัตว์เหล่านี้ทั้งหมดที่เราพบนั้นสำหรับอะไร?” นบียะอฺกูบตอบว่า “เพื่อข้าพเจ้าจะได้รับความโปรดปรานจากนายของข้าพเจ้า” 9 เอซาวพูดว่า “น้องเอ๋ย ข้ามีมากมายอยู่แล้ว เก็บของของเจ้าไว้เองเถิด” 10 นบียะอฺกูบตอบว่า “ไม่ได้ ขอได้โปรดเถิด ถ้าท่านโปรดปรานข้าพเจ้าแล้ว ขอรับของกำนัลจากมือข้าพเจ้า เพราะแท้จริงเมื่อข้าพเจ้าเห็นหน้าท่านก็เหมือนเห็นพระเจ้า เพราะท่านต้อนรับข้าพเจ้าอย่างดี 11 ข้าพเจ้าขอท่านรับของขวัญที่นำมาให้ท่าน เพราะอัลลอฮฺทรงกรุณาข้าพเจ้าและข้าพเจ้าก็มีพอเพียงแล้ว” ท่านอ้อนวอนเอซาว เขาจึงรับไว้
12 เอซาวพูดว่า “ให้เราออกเดินทางไปกันเถิด ข้าจะนำหน้าเจ้า” 13 แต่นบียะอฺกูบตอบเขาว่า “นายของข้าพเจ้าย่อมทราบอยู่แล้วว่าลูกๆ นั้นอ่อนแอ และฝูงแพะแกะและโคที่มีลูกอ่อนยังกินนมอยู่ ถ้าจะต้อนให้เดินเกินไปสักวันหนึ่งฝูงสัตว์ก็จะตายหมด 14 ขอนายของข้าพเจ้าล่วงหน้าบ่าวของท่านไปก่อนเถิด ข้าพเจ้าจะตามไปช้าๆ ตามกำลังของสัตว์ซึ่งอยู่ข้างหน้าข้าพเจ้าและตามกำลังของลูกๆ จนกว่าข้าพเจ้าจะไปพบเจ้านายของข้าพเจ้าที่เสอีร์”
15 เอซาวจึงกล่าวว่า “ถ้าเช่นนั้นขอให้บางคนที่มากับเราไปกับเจ้า” นบียะอฺกูบตอบว่า “ไม่จำเป็นเลย ขอแต่เพียงให้ข้าพเจ้าได้รับความโปรดปรานจากนายของข้าพเจ้า” 16 ในวันนั้น เอซาวก็กลับไปถึงเสอีร์ 17 ส่วนนบียะอฺกูบเดินทางไปถึงสุคคท1 เขาสร้างบ้านอยู่ที่นั่น และสร้างเพิงให้ฝูงปศุสัตว์ของเขา ฉะนั้นเขาจึงเรียกที่นั้นว่า สุคคท
นบียะอฺกูบไปถึงเชเคม
18 นบียะอฺกูบเดินทางจากปัดดานอารัมมาถึงเมืองเชเคม ในดินแดนคานาอันอย่างปลอดภัย เขาตั้งเต็นท์อยู่หน้าเมืองนั้น 19 นบียะอฺกูบซื้อที่ดิน2แปลงที่ตั้งเต็นท์อยู่นั้น จากบุตรชายของฮาโมร์บิดาของเชเคม เป็นเงินหนึ่งร้อยแผ่น 20 นบียะอฺกูบสร้างแท่นกระทำการพลีที่นั่น เรียกแท่นนั้นว่า อัลลอฮฺคือพระเจ้าของยะอฺกูบ3
1แปลว่า พิง
2ยชว.24:32; ยน.4:5
3แปลว่า อัลลอฮฺคือพระเจ้าของยะอฺกูบ
บทที่ 32 ► บทที่ 34
