Injil - John 10

อุป‌มา​เรื่อง​คอก​แกะ

“เรา​บอก​ความ‍จริง​กับ​พวก​ท่าน​ว่า คน​ที่​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ใน​คอก​แกะ​ทาง​ประตู แต่​ปีน​เข้า​ไป​ทาง​อื่น​นั้น​เป็น​ขโมย​และ​โจร แต่​คน​ที่​เข้า​ทาง​ประตู​ก็​เป็น​ผู้​เลี้ยง​แกะ คน​เฝ้า​ประตู​จึง​เปิด​ประตู​ให้​คน​นั้น แกะ​ย่อม​ฟัง​เสียง​ของ​ท่าน ท่าน​เรียก​ชื่อ​แกะ​ของ​ท่าน และ​นำ​ออก​ไป เมื่อ​ท่าน​ต้อน​แกะ​ของ​ท่าน​ออก​ไป​หมด​แล้ว​ก็​เดิน​นำ‍หน้า และ​แกะ​ก็​ตาม​ไป​เพราะ​รู้‍จัก​เสียง​ของ​ท่าน ส่วน​คน‍อื่น​แกะ​จะ​ไม่​ตาม​เลย แต่​จะ​หนี​จาก​เขา เพราะ​ไม่​รู้‍จัก​เสียง​ของ​คน‍อื่น” เรื่อง‍เปรียบเทียบ​นี้​ท่านอีซา​กล่าว​กับ​พวก​เขา แต่​เขา​เหล่า‍นั้น​ไม่​เข้า‍ใจ​ความ‍หมาย​ของ​ถ้อย‌คำ​ที่​ท่าน​กล่าว​กับ​เขา​เลย

ท่านอีซา​เป็น​ผู้‍เลี้ยง​ที่‍ดี

ท่านอีซา​จึง​กล่าว​กับ​พวก​เขา​อีก​ว่า “เรา​บอก​ความ‍จริง​กับ​ท่าน​ว่า เรา​เป็น​ประตู​ของ​แกะ​ทั้ง‍หลาย ทุก​คน​ที่​มา​ก่อน​เรา​นั้น​เป็น​ขโมย​และ​โจร แต่​ฝูง​แกะ​ไม่​ได้​ฟัง​พวก​เขา เรา​เป็น​ประตู ถ้า​ใคร​เข้า​ไป​ทาง​เรา คน​นั้น​จะ​รอด เขา​จะ​เข้า​ออก​แล้ว​ก็​จะ​พบ​อาหาร 10 ขโมย​นั้น​ย่อม​มา​เพื่อ​จะ​ลัก ฆ่า และ​ทำลาย เรา​มา​เพื่อ​พวก​เขา​จะ​ได้​ชีวิต​และ​จะ​ได้​อย่าง​ครบ​บริ‌บูรณ์ 11 เรา​เป็น​ผู้​เลี้ยง​ที่‍ดี ผู้​เลี้ยง​ที่‍ดี​ย่อม​สละ​ชีวิต​ของ​ตน​เพื่อ​ฝูง‍แกะ 12 คน​ที่​รับ‍จ้าง​ไม่​ได้​เป็น​ผู้​เลี้ยง​แกะ ฝูง​แกะ​ไม่​ได้​เป็น​ของ​เขา เมื่อ​เห็น​สุนัข‍ป่า​มา​เขา​จึง​ละ​ทิ้ง​ฝูง​แกะ​หนี​ไป สุนัข‍ป่า​ก็​ไล่​กัด‍กิน​พวก​แกะ​จน​กระ‌จัด‍กระ‌จาย 13 เขา​หนี​เพราะ​เขา​เป็น​เพียง​ลูก‍จ้าง​และ​ไม่​ได้​เป็น​ห่วง​แกะ​เลย 14 เรา​เป็น​ผู้​เลี้ยง​ที่‍ดี เรา​รู้‍จัก​แกะ​ของ​เรา​และ​แกะ​ของ​เรา​ก็​รู้‍จัก​เรา 15 เหมือน​อย่าง​ที่​องค์อุปถัมภ์ทรง​รู้‍จัก​เรา​และ​เรา​รู้‍จักองค์อุปถัมภ์1 และ​เรา​สละ​ชีวิต​เพื่อ​ฝูง‍แกะ 16 แกะ​อื่น​ที่​ไม่​ได้​เป็น​ของ​คอก​นี้​เรา​ก็​มี​อยู่ แกะ​พวก​นั้น​เรา​ก็​ต้อง​พา​มา​ด้วย และ​แกะ​พวก​นั้น​จะ​ฟัง​เสียง​ของ​เรา​แล้ว​จะ​รวม​เป็น​ฝูง​เดียว​และ​มี​ผู้​เลี้ยง​เพียง​ผู้‍เดียว 17 เพราะ​เหตุ​นี้​องค์อุปถัมภ์​จึง​ทรง‍รัก​เรา เพราะ​เรา​สละ​ชีวิต​ของ​เรา​เพื่อ​จะ​รับ​ชีวิต​นั้น​คืน​มา​อีก 18 ไม่‍มี​ใคร​ชิง​ชีวิต​ไป​จาก​เรา​ได้ แต่​เรา​สละ​ชีวิต​ตาม​ที่​เรา​ตั้ง‍ใจ​เอง เรา​มี​สิทธิ​ที่​จะ​สละ​ชีวิต​นั้น​และ​มี​สิทธิ​ที่​จะ​รับ​คืน​มา​อีก คำ​กำ‌ชับ​นี้​เรา​ได้​รับ​มา​จาก​องค์อุปถัมภ์ของ​เรา”

19 คำ‍สอน​เหล่า​นี้​ทำ​ให้​พวก​ยา‌ฮู‌ดี​แตกคอกัน​อีก 20 พวก​เขา​หลาย​คน​พูด​ว่า “เขา​มี​ชัยฏอน​สิง​และ​เป็น​บ้า ไป​ฟัง​เขา​ทำไม?” 21 คน‍อื่นๆ ก็​พูด​ว่า “คำ​สอน​แบบ‍นี้​ไม่​ได้​เป็น​ของ​คน​ที่​มี​ชัยฏอน​สิง ชัยฏอนจะ​ทำ​ให้​คน​ตา‍บอด​มอง​เห็น​ได้​หรือ?”

พวก​ยา‌ฮู‌ดี​ปฏิ‌เสธท่าน​อีซา

22 ขณะ​นั้น​เป็น​เทศ‌กาล​ฉลอง​วิหาร​ที่กรุง‍เย‌รู‌ซา‌เล็ม และ​เป็น​ฤดู​หนาว 23 ท่านอีซา​เดิน​อยู่​ใน​บริเวณ​วิหารที่​เฉลียง​ของนบี​สุ‌ลัย‌มาน 24 พวก​ยา‌ฮู‌ดี​ก็​พา​กัน​มา​ห้อม‍ล้อม​ท่าน​และ​ถาม​ว่า “ท่าน​จะ​ให้​เรา​สงสัย​ไป​อีก​นาน​แค่‍ไหน? ถ้า​ท่าน​เป็น​อัล-‌มะซีฮฺ​ก็​จง​บอก​ให้​ชัด‍เจน​เถิด” 25 ท่านอีซา​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “เรา​บอก​พวก​ท่าน​แล้ว​แต่​ท่าน​ไม่​ศรัท‌ธา สิ่ง​ที่​เรา​ทำ​ใน​พระ‍นามองค์อุปถัมภ์ของ​เรา​ก็​เป็น​พยาน​ให้​กับ​เรา 26 แต่​พวก​ท่าน​ไม่​ศรัท‌ธา​เพราะ​ท่าน​ไม่​ได้​เป็น​แกะ​ของ​เรา 27 แกะ​ของ​เรา​ย่อม​ฟัง​เสียง​ของ​เรา เรา​รู้จัก​แกะ​เหล่า​นั้น และ​แกะ​นั้น​ก็​ตาม​เรา 28 เรา​ให้​ชีวิต​นิรันดร์​แก่​แกะ​ทั้ง‍หลาย แกะ​เหล่า​นั้น​จะ​ไม่​มี​วัน​พินาศ​และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​แย่ง​ชิง​แกะ​นั้น​ไป​จาก​มือ​ของ​เรา​ได้ 29 องค์อุปถัมภ์​ของ​เรา​ผู้​ประ‌ทาน​แกะ​นั้น​ให้​แก่​เรา​ทรง​เป็น​ใหญ่​กว่า​ทุก​สิ่ง2 และ​ไม่​มี​ใคร​สา‌มารถ​ชิง​ไป​จาก​พระ‍หัตถ์​ของ​องค์อุปถัมภ์​ได้ 30 เรา​กับ​องค์อุปถัมภ์​เป็น​อัน​หนึ่ง​อัน​เดียว​กัน”

31 พวก​ยา‌ฮู‌ดี​จึง​หยิบ​ก้อน‍หิน​ขึ้น​มา​อีก​จะ​ขว้าง​ท่าน​ให้​ตาย 32 ท่านอีซา​จึง​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “เรา​สำแดง​ให้​ท่าน​เห็น​การ​ดี​หลาย​อย่าง​ของ​องค์อุปถัมภ์ พวก​ท่าน​หยิบ​ก้อน‍หิน​จะ​ขว้าง​เรา​ให้​ตาย​เพราะ​การ​ดี​ข้อ​ไหน?” 33 พวก​ยา‌ฮู‌ดี​ตอบ​ท่าน​ว่า “เรา​จะ​ขว้าง​ท่าน​ไม่​ใช่​เพราะ​การ​ดี​ใดๆ แต่​เพราะ​การ​พูด​หมิ่น‍ประ‌มาท​อัล‍ลอฮฺ3เพราะ​ท่าน​เป็น​เพียง​มนุษย์​แต่​ตั้ง‍ตัว​เป็น​ผู้​เท่า​เทียม​กับ​อัล‍ลอฮฺ” 34 ท่านอีซา​กล่าว​ว่า “ใน​คัมภีร์บริสุทธิ์​ของ​ท่าน​มี​คำ​เขียน​ไว้​ไม่​ใช่​หรือ​ว่า ‘เรา​กล่าว​ว่า​พวก​เจ้า​เป็น​บ่าว​ของ​อัล‍ลอฮฺ4’? 35 ถ้า​คน​ที่​รับ​พระ‍ดำรัส​ของ​อัล‍ลอฮฺ​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​บ่าว​ของ​อัล‍ลอฮฺ (และ​จะ​ฝ่า‍ฝืนคัมภีร์บริสุทธิ์​ไม่‍ได้) 36 พวก​ท่าน​จะ​กล่าว‍หา​ผู้​ที่องค์อุปถัมภ์​ทรง‍ตั้ง​ไว้​เป็น​พิ‌เศษ​และ​ทรง​ส่ง​เข้า​มา​ใน​โลกดุนยา​ว่า ‘ท่าน​กล่าว​คำ​หมิ่น‍ประ‌มาท​อัล‍ลอฮฺ’ เพราะ​เรา​กล่าว​ว่า ‘เรา​เป็น​อัล-มะซีฮฺผู้เป็นที่รักยิ่งของอัลลอฮฺ’ อย่าง​นั้น​หรือ? 37 ถ้า​เรา​ไม่​ได้​ปฏิ‌บัติ​ภารกิจของ​องค์อุปถัมภ์​ของ​เรา​ก็​อย่า​ศรัท‌ธา​ใน​เรา​เลย 38 แต่​ถ้า​เรา​ปฏิ‌บัติ​ภารกิจ​นั้น แม้​ว่า​ท่าน​ไม่​ศรัท‌ธา​ใน​เรา ก็​จง​ศรัท‌ธา​ใน​พระ‍ราช‍กิจ​เหล่า​นั้น​เถิด เพื่อ​ท่าน​จะ​ได้​รู้​และ​เข้า‍ใจ​ว่า​องค์อุปถัมภ์​ทรง‍อยู่​ใน​เรา​และ​เรา​อยู่​ใน​อัลลอฮฺผู้ทรงเป็นพระ‍บิดา” 39 พวก​เขา​พยา‌ยาม​จะ​จับ​ท่าน​อีก​ครั้ง​หนึ่ง แต่​ท่าน​รอด‍พ้น​จาก​มือ​ของ​เขา

40 ท่าน​ได้​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​อีก และ​ไป​ถึง​ตำ‌บล​ที่​นบียะหฺยา​เคย​ให้​ศีลจุ่ม5 แล้ว​ท่าน​จึง​พัก​อยู่​ที่‍นั่น 41 คน​จำ‌นวน​มาก​พา​กัน​มา​หา​ท่าน​กล่าว​ว่า “ถึง​นบียะหฺยา​ไม่‍ได้​สำแดงสัญญาณ​อะไร​เลย แต่​ทุก​สิ่ง​ที่​นบียะหฺยา​กล่าว​ถึง​ท่าน​ผู้‍นี้​เป็น​ความ​จริง” 42 และ​มี​คน​ที่​นั่น​หลาย​คน​ศรัท‌ธา​ใน​ท่านอีซา


1 มธ.11:27; ลก.10:22

2 สำเนาโบราณบางฉบับว่า สิ่งที่องค์อุปถัมภ์ของเราประทานให้เรานั้นยิ่งใหญ่กว่าทุกสิ่ง

3 ลนต.24:16

4 ซาบูรฺ 82:6

5 ยะหฺยา 1:28

บทที่ 9  ►  บทที่ 11

 

Share